திருமணிமாடம் பத்ரிநாராயணன் பெருமாள் கோயில்

எட்டாந் திருமொழி

நந்தா விளக்கே அளத்தற் கரியாய் நரநா ரணனே! கருமா முகில்போல்

எந்தாய், எமக்கே யருளாய், எனநின்று இமையோர் பரவு மிடம்,எத் திசையும்

கந்தா ரமந்தே னிசைபாடமாடே களிவண் டுமிழற் றநிழல் துதைந்து,

மந்தா ரநின்று மணமல் குநாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

முதலைத் தனிமா முரண்தீர வன்று முதுநீர்த் தடத்துச் செங்கண்வேழ முய்ய,

விதலைத் தலைச்சென் றதற்கே யுதவி வினைதீர்த்த வம்மானிடம் விண்ணணவும்

பதலைக் கபோதத் தொளிமாட நெற்றிப் பவளக் கொழுங்கால் பைங்கால் புறவம்,

மதலைத் தலைமென் பெடைகூடு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

கொலைப்புண் தலைக்குன்ற மொன்றுய்ய வன்று கொடுமா முதலைக் கிடர்செய்து, கொங்கார்

இலைப்புண்ட ரீகத் தவளின்ப மன்போ டணைந்திட்ட வம்மானிடம்,ஆளரியால்

அலைப்புண்ட யானை மருப்பு மகிலும் அணிமுத்தும் வெண்சா மரையோடு,பொன்னி

மலைப்பண்ட மண்டத் திரையுந்து நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

சிறையார் உவணப்புள் ளொன்றேறி யன்று திசைநான்கும் நான்கு மிரிய, செருவில்

கறையார் நெடுவே லரக்கர் மடியக் கடல்சூ ழிலங்கை கடந்தா னிடந்தான்,

முறையால் வளர்க்கின்ற முத்தீயர் நால்வேதர் ஐவேள்வி யாறங்கர் ஏழி னிசையோர்,

மறையோர் வணங்கப் புகழெய்து நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே!

இழையாடு கொங்கைத் தலைநஞ்ச முண்டிட்டு இளங்கன்று கொண்டு விளங்கா யெறிந்து,

தழைவாட வந்தாள் குருந்த மொசித்துத் தடந்தாம ரைப்பொய்கை புக்கானி டந்தான்,

குழையாட வல்லிக் குலமாட மாடே குயில்கூவ நீடு கொடிமாட மல்கு,

மழையாடு சோலை மயிலாலு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

பண்ணேர் மொழியாய்ச் சியரஞ்ச வஞ்சப் பகுவாய்க் கழுதுக் கிரங்காது, அவள்தன்

உண்ணா முலைமற் றவளாவி யோடும் உடனே சுவைத்தா நிடம்,ஓங்கு பைந்தாள்

கண்ணார் கரும்பின் கழைதின்று வைகிக் கழுநீரில் மூழ்கிச் செழுநீர்த் தடத்து,

மண்ணேந் திளமேதி கள்வைகு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

(1224)

தளைக்கட் டவிழ்தா மரைவைகு பொய்கைத் தடம்புக்கு அடங்கா விடங்கா லரவம்,

இளைக்கத் திளைத்திட் டதனுச்சி தன்மேல் அடிவைத்த அம்மா னிடம்,மாமதியம்

திளைக்கும் கொடிமாளிகைசூழ் தெருவில் செழுமுத்து வெண்ணெற் கெனச்சென்று,மூன்றில்

வளைக்கை நுளைப்பாவை யர்மாறு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

(1225)

துளையார் கருமென் குழலாய்ச்சி யர்தம் துகில்வாரி யும்சிற்றில் சிதைத்தும், முற்றா

விளையார் விளையாட் டொடுகாதல் வெள்ளம் விளைவித்த வம்மானிடம்,வேல் நெடுங்கண்

முளைவாளெயிற்று மடவார் பயிற்று மொழிகேட் டிருந்து முதிராதவின்சொல்,

வளைவாய கிள்ளை மறைபாடு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

(1226)

விடையோட வென்றாய்ச்சி மெந்தோள்நயந்த விகிர்தா விளங்கு சுடராழி யென்னும்,

படையோடு சங்கொன் றுடையாய் எனநின்று இமையோர் பரவு மிடம்,பைந் தடத்துப்

பெடையோடு செங்கால வன்னம் துகைப்பத் தொகைப்புண்ட ரீகத்தி டைச்செங் கழுநீர்,

மடையோட நின்று மதுவிம்மு நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் வணங்கென் மனனே.

(1227)

வண்டார் பொழில்சூழ்ந் தழகாய நாங்கூர் மணிமாடக் கோயில் நெடுமாலுக்கு,என்றும்

தொண்டாய தொல்சீர் வயல்மங் கையர்க்கோன்கலிய நொலிசெய் தமிழ்மாலை வல்லார்,

கண்டார் வணங்கக் களியானை மீதே கடல்சூ ழுலகுக் கொருகா வலராய்,

விண்டோய் நெடுவெண் குடைநீழ லின்கீழ் விரிநீ ருலகாண் டுவிரும் புவரே.

 

This is the fifth temple in the Thirunangur cluster. We are visiting the temple of Shri Pundareegavalli sametha Shri Narayanan. The temple is open from 8am to 10 pm and from 5 to 7 pm. The contact numbers are 4364 – 256 424 / 275 689/94439 85843. The theerthams associated with this temple are Indra Pushkarni and Rudra Pushkarni. The sthala vruksham is Jackfruit tree. The temple also follows the Panchrathra system of Thenkalai tradition. There is a belief that Shri Thirukoshtiyur Nambi taught Shri Ramanujar in this temple. This place was earlier called Palasa Vanam.

The Pushkarani is in front of the temple. It is having a five tiered Rajagopuram. It is having two corridors. There is a mandapam on the right side of the gopuram where the Utsava Murthis of all the Thirunangur temples assemble during the Garuda Sevai in the month of Thai (Jan-Feb). The central shrine is in an elevated platform where the Lord is giving darshan in the sitting posture (Irunda Thirukolam) with His leg resting on the Lotus flower. He faces East. This is a rare temple where the sun rays fall on the Lord on all the days. Hence worshipping the Lord on early mornings is considered very auspicious. Thayar shrines are in the outer prakaram.

As per the legends, this is a temple where the Lord is in the Nara Narayana Swaroopam. It means that He teaches to Himself as He is doing in Badrinath. It is also believed Badrinarayanar from Badrinath came to this place to bless Rishi Matangar who was unable to take up the difficult Badri Yatra. Hence though the original name of the Lord is Narayanan, He is called Badrinarayanan. The Utsavar is called by a rare and beautiful Tamil name, Alatharku Ariyan ( One who cannot be measured). This is how Thirumangai Azhwar addressed the Lord. Indra is also believed to have worshipped and got darshan of Lord Narayanar.

The visit of Badrinarayanar is also believed to be at the request of Shiva. Hence the Lord came here in a chariot with the four Vedas as horses and Brahma as the charioteer. Even the temple is in the shape of a chariot and the Pranava Vimanam above the main shrine, is in the shape of OHM and looks like the upper portion of a chariot. Brahma is present at the Feet of the Lord. There is no abhishekam to the Lord; He is anointed only with oil ( Thaila Kaapu in Tamil). In the Moolasthanam, apart from the Moolavar, there are two utsavars- first is Naranarayanar in the standing posture with the Chakra about to be launched pose ( Chakra Prayoga Narayanar) and the second is the Alatharkariyan in sitting posture. This is perhaps the only temple ( I may be corrected) where we can have darshan of three Perumals in one Moolasthanam!

In the olden days, a lamp ( Nanda Vilakku ) was used to be lit and kept at a raised level ( Mani Madam) so that all the nearby areas get light and darkness removed. Similarly, in this temple, the Lord is in a raised platform (Mani Madam) and spreads the Gnana to all those who pray to Him. Hence this temple came to be called Mani Mada Koil. Thirumangai Azhwar’s pasuram starts with the words Nanda Vilakke, Alatharkariyane, Nara Narayanane signifying the glory of this temple.

Since the Lord did not use Garudan when He came here ( He came in the chariot), we would not find the Garudan in front of the main shrine, as is seen in most of the temple. Instead, He is in sitting position under the Dwajasthambam at a level below the Feet of the Lord in the Main shrine. During Garuda Seva, all the other Lords with Their Garudans come to this temple, at the request of this Garudan.

This is an unique temple with a Shiva shrine ( very rarely seen in Vishnu temples) as Vishnu came to pacify Shiva. Shiva is present as Matangeeswarar ( since Sage Matangar worshipped Shiva also in this place) and this shrine faces the main shrine. Note: Photos and some of the inputs were collected from various websites.