திரு ஓணம் - வாமன அவதாரம் -திருவவதாரச் பாசுரங்கள்

All the Vaishnava saints called Azhvars were deeply in love with this incarnation.  They enjoyed this avatar as can be seen by / in the pasurams sung by them.  A few examples are given below:

Periazhvar:

Periazhvar had enjoyed the growth of Lord Krishna from his cradle to boyhood.  He was the only Azhvar who sang   to the Lord (Pallandu), while others sang in praise of him.  In his Thirumozhi verses 44, 45 when he sings ‘lullaby’ to infant Krishna in the cradle the azhvars refers to Vamana avatar.  In verse 104, while referring to the pranks of Lord Krishna the Azhvar refers to Vamana taking gigantic steps and swirling of Namveli, the son of King Mahabali.

ஓரடியும் சாடுதைத்த ஒண்மலர்ச் சேவடியும்,

ஈரடியும் காணலா மென்னெஞ்சே. - ஓரடியில்

தாயவனைக் கேசவனைத் தண்டுழாய் மாலைசேர்,

                                   மாயவனையே மனத்து வை.

Oradiym sAdudhaiththa oN malarch chEvadiyum
Iradiyum kANalAm en nenjE Oradiyil
thAyavanaik kEsavanaith thaNduzhAy mAlai sEr
mAyavanaiyE manaththu vai

Word by Word Meaning

en nenjE – Oh my heart!
Oradiyil thAyavanai – one who measured all the worlds with one divine foot
kEsavanai – destroying a demon named kESi
thaN thuzhAy mAlai sEr – decorated with cool, thuLasi garland
mAyavanaiyE – only that emperumAn who has amazing activities
manaththu vai – keep in your heart

(if he is attained like this)
Or adiyum – the divine foot which measured the worlds
sAdu udhaiththa – kicked such that the wheel broke into smithereens
oN malar sEvadiyum – divine foot which is like a beautiful reddish flower
Iradiyum – both the divine feet
kANalAm – could see

 

Andal (Godha):

The maiden goes about inviting her friends to take bath in the early hours of the day (bath in the river of devotion to Sri Krishna).  Her compendium of 30 songs could be divided into 3 stages of 10 verses each.  In verses 3, 17 & 24 of Tiruppavai, she refers to Vamanan.

 ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி

நாங்கள் நம்பாவைக்குச் சாற்றுநீ ராடினால்

தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள் மும்மாரி பெய்து

ஓங்குபெரும் செந்நெல் ஊடு கயலுளக

பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்பத்

தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலைபற்றி

வாங்கக் குடம்நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்

நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோர் எம்பாவாய்(3)

அம்பரமே, தண்ணீரே, சோறே அறஞ்செய்யும்

எம்பெருமான்! நந்தகோ பாலா! எழுந்திராய்;

கொம்பனார்க் கெல்லாம் கொழுந்தே! குலவிளக்கே!

எம்பெரு மாட்டி! யசோதாய்! அறிவுறாய்;

அம்பரம் ஊடறுத் தோங்கி உலகளந்த

உம்பர்கோ மானே! உறங்காது எழுந்திராய்;

செம்பொற் கழலடிச் செல்வா! பலதேவா!

உம்பியும் நீயும் உறங்கேலோ ரெம்பாவாய். (17)

அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய்! அடிபோற்றி,

சென்றங்குத் தென்னிலங்கை செற்றாய்! திறல்போற்றி,

பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய்! புகழ்போற்றி,

கன்று குணிலா எறிந்தாய்! கழல்போற்றி,

குன்று குடையா எடுத்தாய்! குணம்போற்றி,

வென்று பகைகெடுக்கும் நின்கையில் வேல்போற்றி,

என்றென்று உன்சேவகமே ஏத்திப் பறைகொள்வான்

இன்றுயாம் வந்தோம், இரங்கேலோ ரெம்பாவாய். (24)

Poigai Azhvar: 

In his Mudal Tiruvandadhi, 21^st verse he refers to the act of the Lord measuring 3 steps.

 

Bhoothathazhvar:

In his 5^th verse of “Erandavdu Tiruvandadhi”, the reference is to the Lord’s act asking for 3 measures of Land. “Adi Moonril…”

                                             அடிமூன்றி லிவ்வுலகம் அன்றளந்தாய் போலும்

அடிமூன் றிரந்தவனி கொண்டாய், - படிநின்ற

நீரோத மேனி நெடுமாலே நின்னடியை

ஆரோத வல்லார் அறிந்து.

Peyazhvar:

In “Moonram Tiruvandadhi” in 4^th verse the azhvar refers to act of the Lord measuring with 3 steps.

 

மருந்தும் பொருளும் அமுதமும் தானே, திருந்திய செங்கண்மா லாங்கே, - பொருந்தியும் நின்றுலக முண்டுமிழ்ந்தும் நீரேற்றும் மூவடியால், அன்றுலகம் தாயோன் அடி.

Nammazhvar:

In the azhvar’s “Periya Tiruvandadhi” in 16^th verse, he refers to Vamana …. Per vamanan…agakall….In 51^st verse the reference is both to Vamana and Krishna avatars in the same verse.

சீரால் பிறந்து சிறப்பால் வளராது,
பேர்வாம னாகாக்கால் பேராளா,-மார்பாரப்
புல்கிநீ யுண்டுமிழ்ந்த பூமிநீ ரேற்பரிதே?
சொல்லுநீ யாமறியச் சூழ்ந்து.

மனவாளும் μரைவர் வன்குறும்பர் தம்மை, சினமாள்வித் தோரிடத்தே சேர்த்து-புனமேய தண்டுழா யானடியே தான்காணும் அதன்றே, வண்டுழாம் சீராக்கு மாண்பு?

Thirumangai: 

His reference to Vamana avatar is abundant.

Decoding the Symbolisms of Lord Vamana

The demon king, Bali, was fair and righteous, yet for all his virtues, Bali was extremely proud and driven by fierce ambition. After conquering the Underworld and all the Earth, Bali managed to wrest the Heavens from the God Indra. Unable to reclaim his seat, Indra implored Vishnu for aid, and so Vishnu took the form of a small mortal man, a priest named Vamana.

In his splendid palace, Bali was giving gifts to the pious. Vishnu,  took the form Vamana and carrying a wooden umbrella, requested only as much land as he could cover in three steps. Bali offered Vamana an island but Vamana stuck to his request, which Bali granted against the wishes of his advisor. Immediately, Vamana grew to cosmic proportions, crashing through the ceiling of the palace and filling the sky. With one colossal step, he engulfed all the Earth and the Underworld. With a second step, he consumed the heavens. Now, with everything under his two units, Vamana had nowhere to place his third step. He challenged Bali to go back on his word or offer somewhere else for him to step. Bali’s demon army surged forth, but the demon king held them back. Bowing in humility, Bali offered his head as the third step. Vamana sends Bali to the underworld but, in recognizing Bali’s benevolence, shows mercy by granting him sovereignty over it in appreciation of Bali’s sacrifice.

Vishnu returned control of the Heavens to Indra and left his Avatar behind, but he also left behind a valuable lesson. Even the mightiest and most arrogant of kings can be humbled by the smallest of men.

Decoding the Attha Pookolam:

Pookolam rangoli designs are usually created in ten rings, each ring representing deities in the Hindu pantheon.

First rings describes Lord Ganesha, second ring defines Shiva and Shakti, third-Lord Shiva, fourth-Lord Brahma, fifth dedicated to Pancha Boothangal, sixth-Shanmughan, seventh describes Guru, eighth – Ashta Digpalakar, ninth defines describes Indra and tenth defines Lord Vishnu

The size of a pookalam is increased daily for ten days, by adding a ring or a step on the outside to the initial pookalam design. On the main day of Onam, a really large pookolam gets ready.\

The making of a Pookolam is an events in itself, and is an extremely colourful and joyous one.

Decoding the Onam Sadya:

The dishes in a Sadhya are not served in a random order, but there is a particular sequence to this.

Talking about the most important dishes in a sadhya, native one adds, “We make something called the injicurry which is like a chutney of ginger and tamarind. Then there is thoran, kalan, avial and so on which are all vegetable based. Sambar, daal and papad is a must too.”

Serving sadhya is an art in itself, The narrow part of the leaf faces the left and the dishes are served and eaten in a particular order that also aids digestion. A pinch of salt and a banana are served first and then the rest, it finally ends with a payasam or sweet.

Onam platter

Salt

Banana

Papad

Sarkara Varatti (banana wafers).

Pickle (often a mango pickle is served)

Injicurry

Thoran (dry vegetable dish with coconut sprinkled on top)

Olan (dish with vegetables, black eyed beans in a mildly spiced coconut gravy)

Avial (a mixed vegetable dish)

Pulissery (Yogurt-based dish, like a raita)

Kichadi

Kalan (A dish with raw banana in a buttermilk gravy)

Koottucurry (Curry with vegetables and Bengal gram dal)

Rice

Daal

Sambar

Rasam and Moru

‌விநாயக‌ர் சது‌ர்‌த்‌தி ஸ்லோகம்

 

1. விநாயகர் சகஸ்ரநாமம்:

 

சுக்லாம் பரதரம் விஷ்ணும் சசிவர்ணம் சதுர்ப்புஜம்

ப்ரசன்ன வதனம் த்யாயேத் சர்வ விக்நோப சாந்தயே

 

2. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

 

கஜானனம் பூத கணாதி ஸேவிதம்

கபித்த ஜம்பூ பலஸார பக்ஷதம்

உமாஸுதம் சோக வினாச காரணம்

நமாமி விக்னேஸ்வர பாத பங்கஜம்

 

3. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

 

ஓம் தத்புருஷாய வித்மஹே 

வக்ரதுண்டாய தீமஹி 

தன்னோ தந்தி ப்ரசோதயாத்.

 

4. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

 

ஐந்து கரத்தனை யானை முகத்தனை 

இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை 

நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுத்தினைப் 

புந்தியில் வைத்து அடி போற்றுகின்றேனே.

 

5. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

 

மூஷிக வாகன மோதக ஹஸ்த 

சாமர கர்ண விளம்பித சூத்ர 

வாமன ரூப மஹேஸ்வர புத்ர 

விக்ன விநாயக பாத நமஸ்தே.

 

6. விநாயகர் காயத்ரி மந்திரம்:

 

வக்ரதுண்டாய ஹீம் 

ஓம் நமோ ஹேரம்ப மதமோதித 

மம சர்வ சங்கடம் நிவாரயே ஸ்வாஹா 

ஓம் கம் க்ஷிப்ரப்ரசாதனாய நமஹ.

7. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

பாலும் தெளிதேனும் பாகும் பருப்பும் இவை
நாலும் கலந்துனக்கு நான்தருவேன் – கோலம் செய்
துங்கக் கரிமுகத்துத் தூமணியே! நீ எனக்குச்
சங்கத் தமிழ்மூன்றும் தா.

8. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலராள்
நோக்குண்டாம் மேனி நுடங்காது – பூக்கொண்டு
துப்பார் திருமேனித் தும்பிக்கையான்
பாதம் தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு.

9. விநாயகர் ஸ்லோகம்:

குள்ள குள்ளனை 

குண்டு வயிராணை 

வெள்ளி கொம்பனை

விநாயக மூர்த்தியே

10. கணேச அஷ்டகம். 

1.ஏக தந்தம் மஹா காயம் தப்த காஞ்சனா சந்நிபம்

லம்போதரம் விஸாலாக்ஷம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

2.மௌஞ்ஜி கிருஷ்ணா ஜினதரம் நாக யக்னோப வீதினம்

பாலேந்து சகலம் மெளளம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

3.சித்ரா ரத்னா விசித்ராகம் சித்ரா மாலா விபூஷிதம்

காம ரூப தரம் தேவம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

4.கஜவக்த்ரம் ஸுர ஸ்ரேஷ்டம் கர்ண சாமர பூஷிதம்

பாஸாங்குச தரம் தேவம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

5.மூஷ கோத்தம மாருஹ்ய தேவா ஸுர மஹா ஹவே

யுத்த காமம் மஹா வீர்யம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

6.யக்ஷ கின்னர கந்தர்வ சித்த வித்யா தரை: சதா

ஸ்தூய மானம் மஹா பாஹும் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

7.அம்பிகா ஹ்ருதயானந்தம் மாத்ருபீ: பரி வேஷ்டிதம்

பக்த ப்ரியம் மதோன் மத்தம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

8.சர்வ விக்ன ஹரம் தேவம் சர்வ விக்ன விவர்ஜிதம்

சர்வ சித்தி பர்தா தாரம் வந்தே ஹம் கண நாயகம்.

9.கணாஷ்டகம் இதம் புண்யம் ய: படே: ஸததம் நர:

சித்யந்தி சர்வ கார்யாணி வித்யாவான் தனவான் பவேத்:

||இதி ஸ்ரீ கணநாயக அஷ்டகம் சம்பூர்ணம் ||

11.ஸ்ரீ கணேச பஞ்சரத்னம்

 

முதாகராத்த மோதகம் ஸதாவிமுக்தி ஸாதகம் கலாதராவ தம்ஸகம் விலாஸிலோக ரக்ஷகம் | அநாயகைக நாயகம் விநாசி’தேப தைத்யகம்

நதாசு’பாசு’நாச’கம் நமாமி தம் விநாயகம் ||

 

நதேதராதி பீகரம் நவோதிதார்க்க பாஸ்வரம் நமத் ஸுராரி நிர்ஜ்ஜரம் நதாதிகாப துத்தரம் | ஸுரேச்’வரம் நிதீஸ்வரம் கஜேச்’வரம் கணேச்’வரம்

மஹேச்’வரம் தமாஸ்ரயே பராத்பரம் நிரந்தரம் ||

 

ஸமஸ்தலோக ச’ங்கரம் நிரஸ்ததைத்ய குஞ்சரம்தரேதரோதரம் வரம் வரேபவக்த்ர மக்ஷரம் | க்ருபாகரம் க்ஷமாகரம் முதாகரம் யச’ஸ்கரம்

மனஸ்கரம் நமஸ்க்ருதாம் நமஸ்கரோமி பாஸ்வரம் ||

 

அகிஞ்சனார்த்தி மார்ஜனம் சிரந்தனோக்தி பாஜனம் புராரிபூர்வ நந்தனம் ஸுராரிகர்வ சர்வணம் ப்ரபஞ்ச நாச’ பீஷணம் தனஞ்ஜயாதி பூஷணம்

கபோலதான வாரணம் பஜே புராண வாரணம் ||

 

நிதாந்தகாந்த தந்தகாந்தி மந்தகாந்த காத்மஜம் அசிந்த்யரூப மந்தஹீன மந்தராய க்ருந்தனம் | ஹ்ருதந்தரே நிரந்தரம் வஸந்த மேவ யோகினாம்

தமேகதந்த மேவதம் விசிந்தயாமி ஸந்ததம் ||

 

மஹாகணேச பஞ்சரத்ன மாதரேணயோ(அ)ன்வஹம் ப்ரஜல்பதி ப்ரபாதகீ ஹ்ருதி ஸ்மரன் கணேச்’வரம் அரோகதா மதோஷதாம் ஸுஸாஹிதீம் ஸுபுத்ரதாம் ஸமாஹிதாயுரஷ்ட பூதி மப்யுபைதி ஸோ(அ)சிராத் ||

 

கஜமுக கஜமுக கண நாதா சுரகண வந்தித குண நாதா

த்விரவதன விபுதவினுத விக்னராஜ பாஹிமாம்

விக்னகோடி ஹரண விமல கஜானன விக்னேச்’வரேச்’வர  பாலய சம்போ

லம்போதர கங்காதர புத்ர அம்பாமுக பங்கேருஹ மித்ர

ஹிமகிரி தனுஜாம் தனுஜம்த்வாம் நதமவ கருணா ஜலதேதாம்

லம்போதர லம்போதர லம்போதர ஹர ஹர ||

Decoding the Symbolisms of Lord Ganesha

Lord Ganesha is loved by children for his elephant head, large ears, huge stomach and more! Explain to your child the meaning and symbolism behind each part of Lord Ganesha and his adornments.

Decoding the Kozhukattai

 kozhukattai or kolukattai is a festive South Indian sweet of steamed dumplings made with rice flour dough and stuffed with a filling of coconut and jaggery. Basically kozhukattai is the South Indian variation of modak made in maharashtra. like modaks, kozhukattai is also offered to bhagwan ganesha during the festival of Vinayaka Chaturthi in South Indian states of Tamil Nadu and Kerala.

Kozhukattai can be given the fluted petal shape or even a stuffed round ball like shape. They can also be made in the shape of half-moon like that of sweet somas or karchikai (kajjikayalu, karanji, gujia). To give the fluted shape with hands some practice and experience is required. So for someone new to cooking, you can make the round shape or the karchikai shape. Even kozhukattai moulds which are available in the market can be used.

ஸ்ரீ ஜெயந்தி - திருவவதாரச் சிறப்பு பாசுரங்கள்

வண்ணமாடங்கள் சூழ் திருக்கோட்டியூர்*
கண்ணன் கேசவன் நம்பி பிறந்தினில்*
எண்ணெய் சுண்ணம் எதிரெதிர் தூவிடக்*
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறாயிற்றே.

அழகிய நுணுக்கமான வேலைப்பாடுகளமைந்த மாளிகைகள் நிறைந்த திருக்கோட்டியூர்.கண்ணன், கேசவன், நம்பி பிறந்த ஈனில்; அதாவது, அழகிய ஒளி நிறைந்த கண்களை உடையவனே, கேசி என்னும் குதிரை வடிவில் வந்த அசுரனை வதம் புரிந்தவனே, கேசவா, அண்டக் குலத்துக்கதிபதியானவனே! நீ திருவவதாரம் புரிந்த கோகுலமானது, கண்ணன் பிறந்தது மதுரா நகரின் சிறைச்சாலையில் என்றாலும், அது யசோதாவுக்குத் தெரியாது. அவள் கண்ணன் தனக்குப் பிறந்த குழந்தை என்றே நினைத்திருந்தாள்.கோகுலத்தில் கண்ணன் பிறந்த நன்னாளை முன்னிட்டு ஆயர்களனைவரும் நறுமண எண்ணெயையும், வண்ணப் பொடிகளையும் எதிர்படுவோர் அனைவர் மேலும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் தூவி மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் புரிந்தனர்.

வெண்ணெ யளைந்த குணுங்கும் விளையாடு புழுதியும் கொண்டு

திண்ணெனெ இவ்விரா உன்னைத் தேய்த்துக் கிடக்கநான் ஒட்டேன்

எண்ணெய்ப் புளிப்பழம் கொண்டுஇங்குஎத்தனை போதும் இருந்தேன்

நண்ண லரிய பிரானே நாரணா நீராட வாராய்

விளக்கம் 

கண்ணபிரான் தாரார்தடந்தோள்கள் உள்ளளவும் கைநீட்டி வெண்ணெயளைந்ததனால் உடம்பெல்லாம் அவ் வெண்ணெய்பட்டு மொச்சைநாற்றம் வீசும். அதனோடு விளையாடப் போனால் அதன்மேல் புழுதியும் படியும, இவ்விரண்டும் உடம்பிலிருந்தால் தினவுதின்னும் அதற்காகக் கண்ணன் உடம்பைப் படுக்கையிலே தேய்ப்பானாம், இப்படி எல்லாம் வருந்துவதைப் பொறுக்கமாட்டாமல்   நீராடவழைக்கின்றன ளென்க விளையாடுபுழுதி – வினைத்தொகை, விளையாடின புழுதியென விரிக்க, ‘உண்ட இளைப்பு’ என்றவிடத்துப் போல, விளையாடியதனால் தோன்றிய புழுதியென்க.  புளிப்பழம் – எண்ணெயைப் போக்குவதாய்ப் புளிப்புச் சுவையுடையதாய் இருக்கின்ற ஒருவகைப் பழத்தைக் குறிக்குமென்பர், சீக்காயைக் காட்டு மென்பாருமுளர். எள் + நெய் = எண்ணெய்.

அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி அக்காரம் பாலில் கலந்து

சொப்பட நான்சுட்டு வைத்தேன் தின்ன லுறிதியேல் நம்பீ

செப்பிள மென்முலை யார்கள் சிறுபுறம் பேசிச் சிரிப்பர்

சொப்பட நீராட வேண்டும் சோத்தம் பிரான்இங்கே வாராய்.

விளக்கம் 

 ‘இப்பையல் அழுக்குடம்பனாயிரா நின்றான்’ என்று இடைச்சிகள் ஏசுவதற்கு இடமறும்படி நீராட வருவாயாகில் வேண்டிய பஷணங்கள் தருவேனென்கிறான்.  அப்பம் – ‘அபூபம்’ என்ற வடசொற்சிதைவு.  சிறுமை + உண்டி – சிற்றுண்டி.  “ஈறுபோதல்..தன்னொற்றிரட்டல்” “சிற்றுண்டை” என்றும் பாடமாம்.  (“சிறுபுறம்” என்றவிடத்தில்) சிறு – ‘சிறுமை’ என்ற பண்பினடி. புறம் பேசுதல் – மறைவில் குற்றத்தைச் சொல்லுதல்.

 திண் ஆர் வெண்சங்கு உடையாய்!*  திருநாள் திரு வோணம் இன்று எழு நாள்*  முன்- 

பண்நேர் மொழியாரைக் கூவி முளை அட்டிப்*  பல்லாண்டு கூறுவித்தேன்*

கண்ணாலம் செய்யக்*  கறியும் கலத்தது அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன்* 

கண்ணா! நீ நாளைத்தொட்டுக் கன்றின் பின் போகேல்*  கோலம் செய்து இங்கே இரு*

திண் ஆர் - திண்மைபொருந்திய;

வெண் சங்கு - வெண்சங்கத்தை;

உடையாய் - (திருக்கையில்) ஏந்தியுள்ளவனே;

கண்ணா - கண்ணபிரானே;

திருநாள் - (நீ பிறந்த) திருநக்ஷத்திரமாகிய;

திண்ஆர் - சத்ருநிரஸநத்தில் நிலைபேராமல் நின்று முழங்கும் திண்மையைச் சொல்லுகிறது. யசோதைப்பிராட்டி கண்ணனைநோக்கி இப்பாசுரஞ் சொல்லியது. விசாகாநக்ஷத்திரத்தினன்று என்றுணர்க. பண் - இசைப்பாட்டு. இற்றைக்கு ஏழாவது நாளாகிய உன் ஜந்மநக்ஷத்திரத்தில் உனக்கு விசேஷமான மங்களகாரியங்களைச் செய்வதற்காக மங்கலப் பாட்டுக்களையும் பாடுவித்தேன்; அன்றைக்கு வேண்டிய வஸ்துக்களையும் இப்போதே ஸித்தப்படுத்தி வைத்திருக்கிறேன்; ஆகையால் இனி நீ சாதித்தொழிலைத் தவிர்ந்து உத்ஸவிக்ரஹம் போல் உன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டு இவ்விடத்திலேயே வீற்றிரு என்று யசோதைப்பிராட்டி வேண்டுகின்றாள். முளையட்டுதல் - கல்யாணாங்கமாக நவதானியங்களைக் கொண்டு பாலிகை வைக்கை. கண்ணாலம் - மரூஉமொழி.

ஸ்ரீ ஜெயந்தி vs கோகுலாஷ்டமி

Hindu festival celebrating the birth of Krishna, an Avatar of the Hindu deity Vishnu. This avatar let us have a darshan of an adorable, lovable child who’s stories would be told to kids for several thousands of years to come! And as an adult, Sri Krishna Perumal gave us the Bhagavad Gita, the treasure of spiritual knowledge.

There seems to be some difference among communities on the day observed as the birth of Sri Krishna.

With respect to the specific case of Lord Krishna's birth, Sri M.N.Ramanuja writes:

Regarding SriJayanthi Adiyen has this to say Five thousand years ago, when Srikrishna was born, the day was

Simha masam (Avani), Sravana masam, Bahula, Ashtami. and Rohini star.

Hence ideally all these conditions have to match to celebrate Srijayanthi.

Sri M.N. Ramanuja has succinctly described the problem.

Different interpretations of the texts that describe Sri Krishna's birth lead to different conclusions as to when to celebrate it.

The factors are:

1) Solar month

2) Lunar month

3) Nakshatra (constellation aligned with the moon)

4) Tithi (loosely, phase of the moon)

5) how to determine these when combined with other factors such as sunrise or moonrise

(In a nutshell, the difference stems from lunar vs. solar month and whether to take sunrise or moonrise into consideration for determining jayantI. this will be explained below.)

அஷ்டமி திதி (Ashtami Thithi)

ரோகினி நக்ஷத்திரம் (Nakshatram)

1. Gokulashtami for Smarthas

2. Sri Jayanthi for Vaishnavas belongs to Vaikanasa & Munithraya

3. Sri Jayanthi for Vaishnavas belongs to Pancharatra

The Smartha tradition generally observes the birth of Sri Krishna on SrAvaNa-krishna-ashTamI, giving importance only to the tithi. They also generally follow the lunar calendar for this observance and celebrate it in SrAvaNa (lunar month), without paying attention to the nakshatra or the solar month.

Most other religious traditions in the country have followed this practice. Since for all these traditions the tithi is given importance, those who follow this reckoning call the day (Sri Krishna) janmAshTamI or gokulAshTamI

Broadly, there are two different opinions within the Sri Vaishnava tradition concerning this matter. One can be called the 'mannAr' tradition, the other the 'tOzhappar' tradition. (In a nutshell, the difference stems from lunar vs. solar month and whether to take sunrise or moonrise into consideration for determining jayantI. this will be explained below.).

2. Vaishnavas belongs to Vaikanasa & Munithraya

There are groups of Vaishnavas people who belongs to Vaikanasa observe the birth celebration on the evening - night time for the thithi and star combination  Rohini nakshatram.

3. Sri Jayanthi for Vaishnavas belongs to Pancharatra

Pancharathra temples observe the combination at day time. 

The mannAr tradition is followed by Sri Parakala Matham and 'munitraya' tradition Sri Vaishnavas such as both Andavan Ashramams and most Vadagalai acharya-purusha families. It is named after one mannAr svAmi of unknown date who is the first extant authority arguing for this calculation.mannAr svAmi is known to have very eminent predecessors who shared his opinion, such as the Upanishad Bhashyakara Ranga Ramanujacharya.

The tOzhappar tradition is followed by Sri Ahobila Matham and Thengalai Sri Vaishnavas. It is named after Sri Vaidika Sarvabhauma Swami, also known as Kidambi Thozhappar, who wrote a detailed text establishing the reasoning behind his tradition. He was a disciple of the founding Jeeyar Swami of Sri Ahobila Matham.

Having briefly laid out the history, here are the differences themselves. The tOzhappar tradition is simpler so I will lay it out first.

tOzhappar SrI jayantI:

1) Only the solar month is taken into account. So it must be in simha (AvaNi) mAsam, which is mid-August to mid-September.

2) The target date in this month is kRshna-ashTamI (8th day of the waning phase of the moon) in conjunction with rOhiNI. However, on that day, not even a tiny bit of saptamI should exist post-sunrise, nor should there be any kRttikA nakshatram.

3) If there is no pure ashTamI-rOhiNI conjunction as described in (2), navamI-rOhiNi is the next preferred conjunction, with once again a pure rOhiNi mandatory.

4) If (3) is not possible, mRgaSIrsha nakshatra combined with navamI or daSamI is the next preferred choice.

5) If this observance of SrI jayantI does not fall on ashTamI, the ashTamI is treated as any other day and requires no special observance.

Mannar SrI jayantI:

1) The ideal date is the conjunction of rOhiNI and kRshNa-ashTamI that lasts from sunrise through the night. (This need not happen in the solar month of AvaNi. Lunar month of SrAvaNa before AvaNi begins is also okay.)

2) If (1) is not possible, if at moonrise it is rOhiNI as well as ashTamI, that date should be taken. Neither the rOhiNi nor the ashTamI need be pure as in the tOzhappar tradition.

3) If (2) is not possible, if there is any conjunction of ashTamI and rOhinI day or night, that calendar day should be taken as SrI jayantI.

There are 12 more cases in the mannAr tradition which get quite complicated. But the primary focus in all is some occurrence of rOhiNI. In no circumstance should navamI without rOhiNI be taken as SrI jayantI. (Some other circumstances such as being on a Wednesday Sri Krishna is said to be born on this day of the week] push the date in one direction or another.)

The key is that in neither mannAr nor tOzhappar is the tithi given preference. This is why only rarely does the Sri Vaishnava date coincide with the smArta date.

This should explain why the mannAr tradition sometimes observes SrI jayantI as much as a month before the tOzhappar tradition. Since the latter exclusively prefers the solar month, their date often falls several weeks later. Further, it also explains why the mannAr observance is often just a day before the tOzhappar date. This is because the mannAr tradition takes into account moonrise whereas the tOzhappar tradition only takes into account sunrise.

Occasionally, mannAr tradition Sri Vaishnavas have to observe two days of fasting in a row -- janmAshTamI as well as SrI jayantI. This is when the ashTamI and

rOhiNI simply do not coincide at all and fall one after another in the solar month of AvaNi. Note that this janmAshTamI is not the same as the smArta calculation of janmAshTamI.

Note: texts consulted:

o 'SrI jayantI nirNaya' by Sri Gopalarya Mahadesika

o 'Ahnika granthaH' of Sri Villivalam Krishnamacharya

(present Sri Azhagiya Singar in pUrvASrama)

Under Pancharathram, temples are constructed away from towns, on hills and on river banks. All who get dheekshai are equal. Andal is worshipped equal to Lakshmi. Azhwars are also installed in temples and worshipped. The same five states of Sriman Narayanan are worshipped in Pancharathram as in Vaikansam. Srirangam, Kanchi, Melakkottai, Tiruvallur etc are pancharathra temples.

Glorified in death: Why companies love Abhimanyus who die young...

Everybody loves the story of Abhimanyu in the Mahabharata. This son of Arjuna and Subhadra was a young lad who knew how to enter a battle formation called Chakravyuha but did not know how to get out, yet he plunged himself into war to save his family, and in the process got himself killed. The corporate world is full of seductive Chakravyuhas that enchant and entrap ill prepared but valorous and impressionable Abhimanyus. We find ambitious young men with little skills believing they can solve any
problem in the world and then finding themselves in tricky situation they cannot escape from. While the company, which has bet on them, cannot let them go despite recognizing their shortcomings, the Abhimanyus find themselves choked because they bit off more than they could chew, unable to cry out for help.

In a folktale, when Arjuna blames his incompetent brothers and his vile enemies for the death of his son, Krishna says, "Perhaps you should consider blaming yourself too. You always admired brave heroes who dared to do the impossible. Your son wanted to be the hero that you would forever admire, even if it meant taking foolhardy risks. Now he is a great hero you can admire. But he is a dead hero."





This coming from Krishna is significant as Krishna is called Ran-chod-rai, he who ran away from the battlefield. The story from the Bhagavat Purana goes that when it was clear that Jarasandha's general, Kal-yavan, would burn down the city of Mathura, Krishna simply gave Kal-yavan the slip and ran away to distant Dwarka. He returned only after he had befriended the Pandavas and was able to defeat Jarasandha using trickery rather than strength. The temple of Ranchod-rai is located in Dwarka and Dakor in Gujarat and is ironically patronized by Rajputs or warrior communities popular for preferring death to dishonor. It is also popular amongst Banias or trading communities who are often told by their elders, "To succeed in the marketplace, leave your nose (symbol of ego) behind at home."

In the corporate world, we often glamorize high risks and hard work. So people work crazy schedules doing ridiculous tasks. Sales guys chase unbelievable targets, way above market growth, and believe that by staying in the office late at night they will solve the problem. Marketing guys spend hours going over strategies, editing them endlessly, preparing charts after charts, trying hard to mask their confusion and cluelessness.

Often people start assuming that ignoring family life will somehow make them successful, as they will be rewarded for this 'sacrifice'. Those who work odd hours, refuse to sleep or eat or rest, become heroes in the workplace. They are seen as displayers of true integrity. Anyone who is smart and organized, who balances work and life, is seen as selfish, cunning and not committed to the task at hand. This is especially seen in jobs related to strategy, creativity, and marketing, where the endpoint is not clearly measurable, people compensate and justify their salary by overworking, by creating problems and investing time and resources at solving them. We live in a world where bards sing about Abhimanyus who die young not Ranchodrais who live to fight another day.

The thing is business is uncertain but shareholders demand certainty. We plan, we strategize, but the market constantly takes us by surprise. Our assumptions turn out to be wrong. Our risks do not always work out. This creates stress as
the world only values winners. We try to increase the probability of victory through overwork and even foolhardy work. We are afraid to leave the battlefield and come back refreshed the next day. We bravely put ourselves in situations and find ourselves ill-equipped to handle the tasks at hand.

We overestimate ourselves and underestimate the problem that needs to be solved. We are too proud to admit mistakes or shortcomings. We always have hope - things may just work out. And so we continue, entrapped by valor and glamour, even
when chances of success look bleak.